بی تو دگر فصلی نیست همه شده اند یک فصل و آن زمستان…
با سرمای سوزان ...
شاخه درختان خشک خشک...
بهار بی شروع با تو = سردترین فصل سال…
دل من نیز بهار می خواهد،چرا که " ربیع الانام" نام توست...
دعایم کن،که حول حالنایم نیاز به دعای تو دارد...
پ.ن پایانی:امیدوارم بهار امسال عطر بهار تو را استشمام کند...
(هوای آفتابی در پیش است)
این روزها حال هواشناسی را اصلا ندارم؛
هوای بی تو بارانیست...
باور کن چشمانم راست می گویند...
مهدیا!
تُنگی که خاک گرفته و محتاج آبی هست تا آرام بگیرد...
همیشه تشنه آب بودن فقط برای ماهی نیست،گاهی وقتها تُنگ هم تشنه آب است...
.اما ح س ی ن خیلی بی تاب شد...
------------------------------------------------------------------------------
پ.ن:این روزها ماهی قرمز زیاد می بینم؛
دل می سوزاند وقتی ماهی لبانش را بهم می زند...
نَفَسی بدم بر این نَفسم...
باز دلم پرواز می خواهد...
نه سوریه... زینب!
نه خادمی شهدا...حاج همت!
نه خادمی جمکران...مهدیا!
پس من چه کنم!!!...
همه امیدم به حریم رئوف است.... 
پ.ن:امسال سخت ترین پایان سال و شروع سال را دارم...
دعا می خواهم...
مهدیا!
صحرای دلم دوباره دلتنگ قدمت است...
جان دادن ماهی ها سخت است ،بیا!!!
با دیدن علی، جان گرفت...
با مظلومیتش * از علی جان گرفت...
---------------------------------------------------------------------------
پ.ن:هرچه کردم نتوانستم بیشتر از مظلومیت کلمه ای بگم...
اهل روضه یکفی بالاشاره
عشق بی تو یعنی سراب...
اما با تو یعنی تازه سرِِ آب...
--------------------------------------------------------
پ.ن:دلم می خواهد دوباره روضه بنویسم...
