جالس علی صدر...

داشتم کتاب میخوندم که با محتضر باید آرام برخورد کرد...

روی سینه اش چیز سنگین نگذاشت...

.

.

.

در کربلا چه کردند...

نمک شیرین...

شکر فروشی یوسف نمیرسد جایی...

زبس که لعل لب یار ما نمک دارد...

میرم برات بگیرم...

عازمم که برم...

حرم مهربانی...

حرمی که کربلای اولم را از اونجا گرفتم...

میرم مشهد...

پابوس سلطان علی موسی الرضا...

دعا میکنم همه را...

پشت در میخانه...

ح س ی ن...

بگذار پشت در میخانه بمیرم!!!

داغ پیراهن سیاه...

داره کم کم ماه صفر تموم میشه...

دلم عزای پیرهن سیاهم رو گرفته...

دلم گرفته...

دوست دارم دوباره یک محرم باشه...

اما نمی شه...

دل من هنوز سیاهه،ح س ی ن!!!!

وطن...

نمازم تو کربلا کامل هست...

آخر چون وطنم آنجاست...

بی خیال کربلا،فلا...

مگه میشه دل به تو داد و بی خیال کربلا شد...

آقا...

کربلا...

باب القبله

شبهای جمعه دلم باب القبله هست!!!!

دشت و گودال...

در تاربخ اومده کربلا دشت بوده...

دشت یعنی سرزمین صاف و هموار و یا کمی ناهموار...

.

.

.

آقا که رفت به گودال...

شاید بخاطر اینکه تو دلش این بود که زینب نبیند...

اما،آخر هم دید...

چه دیدنی...

آبروی آب با آب رفت...

وقتی آب را از مشتت ریختی، آبروی آب هم بر آب رفت...