به سر رسید...

حرف دل رقیه بود:

قصه ما به "سر" رسید...

---

پ.ن:رقیه هم به باباش رسید...
پ.ن:رقیه به خونش نرسید...

در بغل ماه...

بالاتر از ماه هستی وقتی در آغوش عباس هستی...

فدایت رقیه!

چشم کم سو...

دل رقیه خون بود که با چشمهای کم سویش شانس شناخت بابا را از دست داد...

کتک شامی جماعت...

شامی کتک هم میزند به قصد کشت می زند...

سیلی ارث مادر بزرگ

از رقیه یاد گرفته ام سیلی خوردن برای امام به سن نیست...

درد بی درمان شامی جماعت...

برای شامیان،رقیه یعنی درد بی درمان...

صید

رقیه اسیر نگاه پدر است...

از رقیه فهمیده ام...

از رقیه فهمیده ام در باغ شهادت باز است..

منم غلام رقیه...

یک دل دارم برای رقیه...

کبوتر هوای رقیه...

---

پ.ن:یا دردانه،پرم کن به پای پرهای شکسته ات...

پ.ن2:همه امید تویی...

پ.ن3:من برای تو گریه میکنم، تو برای من...

سیدتی...

امشب این دل خراب منتظر قدوم توست ای خرابه نشین عشق حضرت عشق

.

.

یا سیدتی فاوفی لنا الکیل