بابا آب...نبود که بده...

بابا آب داد...

.

.

.

.

قبل کربلا آب بود و داد...

اما بعدش این لغت برای کربلائیان حذف شد...

دست و پا...

توکه دست و پا می زدی...

رباب دست و پا گم کرده بود...

علی اصغر...

آقا همه چی داد...

یاد آیه(فاخلع نعلیک انک...) میکنم:

دلم میگه آقا همه چی داد:

سر...

پسر...

برادر...

انگشتر...

حتی دختر سه ساله...

قصه دل ما وسکه...

قصه دل ما مثل قصه بازار سکه شده است...

بالا می رود و گران می شود...

پایین می آید و ارزان...

.

.

اما باید بر عکس سکه همیشه بالا رفت...

یعنی همیشه با ح س ی ن رفت...

دل را طرح بزنیم  به طرح ابدی ح س ی ن...

نه طرح جدید و قدیم...

بیاییم با پسرش،مهدی باشیم...

لبیکی شش ماهه...

صدای هل من ناصر پدر را پسر شش ماهه با گریه لبیک گفت...

گریه تمام،فلا...

دیگه تمام شد صفر...

تمام شد محرم...

آیا گریه ما هم تمام شد؟!!!

.

.

.

فلا...

قصه پشت خیمه ها...

آقا  تو را پشت خیمه ها دفن کرد شاید بخاطر این بوده که...

.

.

.

نوزاد توان لگد مال شدن ندارد...

ضریحی از جنس برادر...

ضریح باید شبکه داشته باشد...

آری تو هم ضریح داشتی ای ستاره کوچک...

ضریح تو سینه بابا شد...

فدای آن سینه شبکه شبکه شده...

خواهری با دو روضه...

زینب امروز دو بار گریه می کند:

یکی برای برادر بزرگتر

یکی برای برادر بزرگ

.

.

یکی برای جگر تکه تکه حسن...

یکی برای اینکه دیگر کفنی باقی نمانده برای "ح س ی ن"...

جالس علی صدر...

داشتم کتاب میخوندم که با محتضر باید آرام برخورد کرد...

روی سینه اش چیز سنگین نگذاشت...

.

.

.

در کربلا چه کردند...