خورشید سوخت...

خورشید را ...

خورشید کربلا سوزاند...

برزخی در دل خواهر....

برزخی در دل زینب راه افتاده بود...

از ماندن در خیمه یا آمدن بیرون...

تا اینکه اسب آمد...

سنگباران ولیعصر از جنس سنگباران محله یهودیها...

امشب یاد خیابان ولیعصر،تو دوران اغتشاشات و یاد روضه ای که اونموقع ها تو ذهن بود...

وقتی سنگباران می کردند از شدت پرتاب سنگ به این طرف و آن طرف می رفتیم...

بعد ذهنم میگفت:

چه کشید زینب...

بند دل و گلو...

شبیه بند دل رباب...

گلوی اصغر پاره پاره بود...

---------------------------------------------------------

پ.ن:

دلم گرفته بود...

یاد کوچکترین ستاره کربلا افتادم...

که دلش برای عمویش گرفته بود...

ذکر پیامبر و کربلا...

امشب همه نیلوفران مشتاق روی دلبرند...

جمع شقایق ها همه مست می پیمبرند...

امشب تمام قدسیان مهمان بزم سرمدند...

جمع ملائک ز شب مشغول ذکر احمدند...

.

.

.

اما پیامبر و اهل بیت رفته اند کربلا و مشغول ذکر:

ح س ی ن شده اند...

شهادتی از جنس اربا اربا...

به پدرش رفته بود...

شهید شد زودتر از شهادت جسمش...

کنار علی اکبرش شهید شد نه در گودال...

بگیر و کربلا بده...

دوا بده...

درد بده...

هرچی دارم ازم بگیر به من یه کربلا بده...

پیش سید الکریم...

رو پر و بال نسیمم...

گدای تو از قدیمم...

شب جمعه ها به یادت پیش سید الکریمم...

-------------------------

پ.ن:از حاج عبدالرضا هلالی

وطن می خوام...

خسته ام...

از دیار غربت خسته ام...

از شب گردی خسته ام...

از نیمه شب ها در کهف الشهدا خسته ام...

.

.

من وطنم را می خواهم...

کربلا...

نای دل فقط آه...

هر چقدر تن ها باشیم باز بدون او تنهاییم...

--------------------------------------------------------------

پ.ن:دل گرفته ام...