تعداد ذرات اکبر...

کی گفته اکبر دو بخش هست...

اکبر صد بخش..

هزار بخش است...

تکه تکه ات کردند ارباب...

در مقتل آمده مقراض،هرچه فکر کردم نمیفهمم چگونه..

کوچکترین ستاره ..

اصغر دو بخش دارد...

اما دیگر صدا ندارد...

کوچکترین ستاره سر شیرخوار شد

همچو عسل...

خودت به عمویت گفتی برایت شهادت از عسل شیرین تر است...

آخر قصه را دیدی...

همچو عسل کش آمدی...

جگر عمو سوخت

جگرم می سوزه...

عمو جگرم می سوزه...

نعل اسبها داغ بود،جگرم می سوزi..

غریب برادر جگر عمو هم سوخت!!!

قدرت جاذبه

عجب جاذبه ای دارد،جاذبه آسمان...

کسی ندیده تا حالا قدرت جاذبه آسمان بیشتر از زمین باشد...

الا کربلا...

ارباب کف دست خود را از خونش پر می کرد و به آسمان می فرستاد اما حتی یک قطره هم برنگشت...

ستاره کوچک حسن(ع) در کربلا...

یک نفس آمده ام تا که عمو را نزنی/که به این سینه مجروح،تو با پا نزنی

ذکر لا حول ولا از دو لبش می بارد/با چنین نیزه ی سر سخت،به لب ها نزنی

نیزه ات را که زدی باز نمی شد حالا -/ساقه ی نیزه خونین شده را تا نزنی

من از این وادی خون زنده نباید بروم/شک نکن این که پرم را بزنی یا نزنی

دست،باز شو ای دست بیا کاری کن/فرصت خوب پریدن شده درجا نزنی...

شاید این مصرع هم در ذهنش بود:

میروم که پیش چشمم، عمه ام را نزنی

یا با دست سخت خود،سیلی به رقیه نزنی..

ستاره کوچک حسن(ع) در کربلا نیز رفت...

تو رو به رقیه..

این روزا فقط به فکر اینم بازم میشه بیام حرمت...

ارباب،دلم بدجور تنگه

بازم میگم به خاطر رقیه...

هدیه هدیه ابوذر

هدیه ابوذر بود ؛ غلام  سیاه ....
وقتی از نفس انداختنش گفت:ارباب...
از همان روز ، روسیاه هایی مثل ما جرات کردند ، به آقا بگند: ارباب...

به نقل از روضه های ما...

به یاد جگر گوشه زینب..

شکسته تر ز من پیر، دیگر اینجا نیست

مرا زمین زده است اکبرم شما نزنید

برای آن که نمیرم ز شرم مادرتان

میان این همه لبخند دست و پا نزنید

خدا کند که بگوید کسی به قاتلتان

فقط نه اینکه دو بی کس دو تشنه را نزنید_

که در برابر چشمان مادری تنها

سر دو تازه جوان را به نیزه ها نزنید...

جرعه ی چهارم از مشک محرم ارباب..

ای سنگ صبور حسین...

تا صوت قرآن از لب آن ها می آید

کفر تمام نیزه ها بالا می آید

ای تیغ های کُند،با تقسیم

سرها چیزی از آنها گیرتان آیا می آید!؟

این اولین باریست که از پشت خیمه

دارد صدای گریه ی آقا می آید

زینب بیا از خیمه ها بیرون، که تنها -

با دیدن تو حال آقا جا می آید...