لبیکی شش ماهه...

صدای هل من ناصر پدر را پسر شش ماهه با گریه لبیک گفت...

آیه 17...

سوره فجر خواندنیست...

مخصوصا آیه 17...

.

.

.

.

فدایت شوم بانوی سه ساله...

گریه تمام،فلا...

دیگه تمام شد صفر...

تمام شد محرم...

آیا گریه ما هم تمام شد؟!!!

.

.

.

فلا...

همچنان خجالت...

همچنان آب از کنار حرم می گذرد...

و همچنان خجالت از آن صاحب حرم هست...

قصه پشت خیمه ها...

آقا  تو را پشت خیمه ها دفن کرد شاید بخاطر این بوده که...

.

.

.

نوزاد توان لگد مال شدن ندارد...

برای امام رئوف...

گریه کردن بر ح س ی ن را این آقای کریم به ما یاد داده است...

به ابن شبیب ها...

به شیعه ها...

آتش زده به دلم این جمله:اقرح جفوننا یابن الشبیب...

.

.

آقای رئوف و مهربان من پر کشیدی و رفتی ...

و ما را عمریست در به در صحن گوهرشاد خود کردی...

"ندهد فرصت گفتار به محتاج،کریم.............گوش این طایفه آواز گدا نشنیده است"

سقا و مشهد...

اگه عباس تو به من برات کربلا داده...

اثر سینه زنی کنار پنچره فولاده...

.

.

.

"ندهد فرصت گفتار به محتاج،کریم.............گوش این طایفه آواز گدا نشنیده است"

ضریحی از جنس برادر...

ضریح باید شبکه داشته باشد...

آری تو هم ضریح داشتی ای ستاره کوچک...

ضریح تو سینه بابا شد...

فدای آن سینه شبکه شبکه شده...

کم تیر زدند!!!

همچنان بغض  امام حسن(ع) به دل داشتند...

تیر های خود را آماده قاسمش کرده بودند...

آخر فکر می کردند به تابوت پدر کم تیر زده اند...

برادر شبیه برادر...

تیر باران شد جنازه تو...

شاید تا آخرین لحظه تو دلت قصه ح س ی ن بود...

تو هم غم او را می خوردی...

.

.

.

برادر شبیه برادر...