نای دل فقط آه...

هر چقدر تن ها باشیم باز بدون او تنهاییم...

--------------------------------------------------------------

پ.ن:دل گرفته ام...

ما یتیم...

ای که در کودکی یتیم شدی...

امام غریب من!!!

ما نیز هزار و صد و اندی سال هست که یتیمیم!!!

چادر مادر فرش شد...

چادر مادرش،فرش قتلگه شد...

انتظار...

بابا آب...نبود که بده...

بابا آب داد...

.

.

.

.

قبل کربلا آب بود و داد...

اما بعدش این لغت برای کربلائیان حذف شد...

دست و پا...

توکه دست و پا می زدی...

رباب دست و پا گم کرده بود...

علی اصغر...

آقا همه چی داد...

یاد آیه(فاخلع نعلیک انک...) میکنم:

دلم میگه آقا همه چی داد:

سر...

پسر...

برادر...

انگشتر...

حتی دختر سه ساله...

قصه من وغصه تو...

قصه من!!!

غصه دلتنگی تو برای ماست...

.

.

جا مانده ایم از تو...

قصه دل ما وسکه...

قصه دل ما مثل قصه بازار سکه شده است...

بالا می رود و گران می شود...

پایین می آید و ارزان...

.

.

اما باید بر عکس سکه همیشه بالا رفت...

یعنی همیشه با ح س ی ن رفت...

دل را طرح بزنیم  به طرح ابدی ح س ی ن...

نه طرح جدید و قدیم...

بیاییم با پسرش،مهدی باشیم...

من لم یشکر صاحبته ف...

اینکه گریه کردیم...

سیاه پوشیدیدم...

سینه زدیم...

.

.

همش لطف تو بود مادر...

مادری که از امشب غصه می خوری...

کرمت شکر...