به قول حاج عباس

السلام علیک یا ارباب،خوب دانم که کمترازآنم، که بگویم زنسل سلمانم ،لکن ازابتدابه لطف خدا ، نوکرت بوده ام و میمانم، خیلی از وقتها برای دلم، قدر یک آه روضه میخوانم سرجدا ، نیزه ، بوریا ، صحرا ؛ سم اسب ، استخوان... نمیدانم ، کاش میشد که بعد مردن هم ، بشنوم از زبان خویشانم، بسکه نالید و بسکه هق هق کرد ، عاقبت بین روضه ها دق کرد.