خاک بر سر خاک...

خاک بر سر خاک شد؛

بعد قصه کوچه...

                         

میخ در بوسیدنی...

میخ در نیز بوسیدنی می شود؛

بعد مادر...

خون مادر بر آن است...

جاروی لحظات آخر...

هیچ مادری با بازوی شکسته جارو نمی کند؛

جز مادر ح س ی ن...

رنگین کمان مادری...

مادر ما؛

آسمانی بود که در گوشه ای از آسمان خود،رنگین کمانی داشت...

در هر حال...

اگر در خانه بسوی کوچه نیز باز می شد ؛

باز فاطمیه شکل می گرفت....

                                  

بوی آتش...

بوی آتش از چادر مادر می آید...

بوی سیب...

در فاطمیه بیشتر از بوی یاس،بوی سیب به مشامم می خورد...

.

.

هوای کربلا دارم و بس...

گوشواره زهرا...

به تو می گفتند گوشواره زهرا؛

در کوچه دنبال خود میگشتی؟!!!

گلاب گیری یاس...

با آتش است که از گل،گلاب می گیرند...

مقصد نگاه مادر...

مقصد نگاه بارانی مادر بسوی در است...