پا به پای من...

پا به پای من تا شام آمدی...

ب ر ا د ر...

روی نیزه با پای سر...

آغوش آرام دختری..

همه شنیدیم که دختر بغل پدرش آروم می گیرد...

اما دختری در خرابه گفت:

بابا!!

تو بیا در آغوشم،هم من آروم شم هم تو...

برزخ بین الحرمینی...

فکر نمی کردم تو این دنیا هم برزخ باشد...

تا اینکه رفتم کربلا...

برزخ بین الحرمین...

آب بازه...

سقا!!!

کاش می دیدی سی روز هست که آب بازه...

نمی از یم زینب...

نامت را که می برم دلم تکه تکه می شود...

ح س ی ن...

چشمانم دوباره می بارند...

شبیه زینب می شوم...

آخه اشک من، نمی از یم زینبه..

بچه بابایی...

جسم پدر صد...هزار...قسمت شد...

دل رقیه هم برای پدرش صد... هزار...قسمت شد...

بند مشک و دل

بند مشک پاره شد و بند دل رباب هم....

بوی سیب حتی ز سم اسب...

بعد کربلا برا همه سوال شده بود...

چرا سم های اسبان بوی سیب می دهد...

رحلی از جنس دختر...

قرآن خیلی جاها رفته...

قرآن زیر سم اسبان...

قرآن روی نیزه...

قرآن در تنور...

قرآن در تشت طلا...

.

.

آخرش یک نفر پیدا شد که جای آن را بداند...

قرآن بر روی زانوی رقیه...

شق القمر کربلایی...

وقتی عمود را به سرش زدند...

.

.

شق القمری شد...